Deze aandoening wordt in de volksmond flux genoemd. Het woord is ontleend aan het Duits en betekent stroom of flow, en deze vertaling beschrijft idealiter het proces van periostitis zelf. Tijdens de ontwikkeling van deze ziekte stromen purulente ontladingen snel door de weefsels, het proces lijkt sterk op hoe de rivieren stromen tijdens overstromingen. Daarom is het uiterst belangrijk om je aandacht op tijd te vestigen op de alarmerende berichten van het lichaam en onmiddellijk de hulp van professionals te zoeken.
De periostitis van de boven- en onderkaak wordt ook wel periostale ontsteking genoemd, het is een van de meest voorkomende complicaties die het gevolg is van de start van de cariësbehandeling. Gevaarlijke ziekte is dat ontsteking ontwikkelt asymptomatisch en bedekt eerst de binnenste en vervolgens de buitenste laag van het periost.
Het centrum van pus wordt eerst gevormd aan de wortel van de tand en begint zich later te verzamelen onder het periosteum, wat leidt tot een ontstekingsproces dat zich in het periosteum zelf voordoet. Tijdens de vorming van een ontsteking tussen het tandvlees en de beschadigde tand verspreidt de ziekte zich gemakkelijk en bedekt deze de zachte weefsels.
Met een toename van het ontstekingsproces, zwellen het tandvlees kenmerkend op, wat een scherpe pijn veroorzaakt, en dan treedt er een flux op. Dit proces is heel ernstig en vereist onmiddellijke tandinterventie, omdat deze ziekte kan leiden tot bloedvergiftiging en andere gevaarlijke complicaties.
De inhoud
Wat is kaak periostitis?
Periostitis van de onder- en bovenkaak - een inflammatoir-infectieus proces dat plaatsvindt in het lichaam van de kaak of het periost van het alveolaire proces.
Als je periostitis hebt, onder geen enkel voorwendsel niet zelfmedicijnen gebruiken. Het is verboden om warme kompressen op de gezwollen plaats aan te brengen, omdat deze opwarming het ontstekingsproces onmiddellijk zal versnellen.
Periostitis gaat gepaard met de vorming van een abces:
- in de subperiostale divisie;
- zwelling van de zachte periomaxillaire weefsels;
- pijn die in de tempel verandert, oor, oog;
- verslechtering van de gezondheidstoestand van de patiënt (koorts, zwakte, slaapstoornissen, hoofdpijn).
De diagnose van periostitis van de bovenkaak, evenals de onderste, wordt bepaald op basis van palpatie- en onderzoeksgegevens, bevestigd door onderzoek onder een röntgenapparaat. De behandeling omvat eerst openen en vervolgens drainage van het abces van de subperiostale sectie, verwijdering van de bron van de infectie zelf - de tand, mondspoeling, fysiotherapie, antibioticatherapie.
Periostitis van de onder- en bovenkaak - het proces periosteum ontsteking (periosteum) boog van de alveolaire, minder vaak voorkomende - periostitis van het lichaam van de onder- of bovenkaak van traumatische of infectieuze genese.
In de tandheelkunde wordt periostitis van de kaak gediagnosticeerd bij zes procent van de patiënten met ontstekingsprocessen in het gebied van het maxillofaciale deel van het hoofd. In 95 procent van de gevallen ontsteking is acuut en slechts in vijf procent opbrengst in chronisch. Ongeveer tweemaal zo vaak is de maxillaire periostitis gelocaliseerd in het onderste deel van de kaak.
Het verloop van de ziekte in zowel de boven- als de onderkaak kan worden gekenmerkt door het unieke karakter van het algemene en lokale klinische beeld, de reversibiliteit van het ontstekingsproces zelf met tijdige behandeling en het risico op ernstige complicaties van het purulente proces met een progressieve vorm van de ziekte.
Classificatie van periostitis van de boven- en onderkaak
Afhankelijk van het mogelijke type infectie penetratie in het periosteum, de volgende vormen van de ziekte optreden:
- odontogenisch (proces geassocieerd met tandziekte);
- hematogeen (een proces geassocieerd met de verspreiding van infectie door de bloedbaan);
- lymfogeen (een proces geassocieerd met de verspreiding van infectie door lymfatische verbindingen);
- traumatisch (door mechanische beschadiging van het periosteum zelf).
Gezien het pathologische beeld van de ontsteking zelf en het klinische beloop, kan de periostitis van het kaakgebied chronisch (ossifying of eenvoudig) en acuut (purulent of sereus) zijn.
Serous acute periostitis van de kaak vergezeld van het proces van infiltratie van het periosteum en de vorming van een kleine hoeveelheid exsudaat in de inflammatoire focus. Een purulente acute periostitis (flux) gaat over met de vorming van een abces van een beperkt subperiostaaltype, de vorming van fistels waardoorheen de purulente ontladingen uitstromen.
De periostitis van de bovenste en onderste kaken met een chronische vorm wordt gekenmerkt door trage ontstekingsbesmettelijke processen in het periosteum, vergezeld van de opkomst van jong weefsel op het oppervlak van de bovenste of onderste kaakbotten. Met normale periostitis het proces van neoplasma van jong bot kan omkeerbaar zijn, maar met het verbeningsproces gaan hyperostosis en ossificatie snel vooruit.
Op type distributie is:
- beperkt (op het gebied van een of meer tanden);
- etterende (gebied van bijna de hele kaak) diffuse periostitis.
Oorzaken van periostitis in het kaakgebied
Zoals uit de praktijk blijkt, heeft de periostitis van de kaak meestal een odontogene afloop en treedt het op tegen de achtergrond van een ziekte van de kaaktanden.
Het percentage periostitis:
-
in 73 procent van de gevallen geassocieerd met parodontitis in een chronische vorm; - in 18 procent - alveolitis;
- in 5 procent - ontsteking van de geïmpacteerde en gepolyoliseerde verstandskiezen;
- 4 procent - etterende cyste en parodontitis.
In deze klinische gevallen exsudaat inflammatoire aard beweegt langs de botkanalen onder het periost van de parodontale compacte en sponsachtige laag van het kaakbot.
Lymfogene en hematogene periostitis van de onderste en bovenste kaken wordt gewoonlijk gevormd na het lijden aan tonsillitis, tonsillitis, otitis media, SARS, influenza, mazelen, roodvonk. Dit infectiepad wordt het vaakst waargenomen bij kinderen.
Traumatische periostitis treedt op als gevolg van de verwijdering van een complexe tand, tandtrauma, operatie, open-kaakfracturen, geïnfecteerde haarden van de zachte weefsels van het gezicht zelf, enzovoort.
Bij de meeste patiënten is er een duidelijk verband tussen de ziekte en eerdere oververhitting of onderkoeling, fysieke of emotionele overbelasting.
In een laboratoriumstudie van inflammatoir exsudaat met purulente periostitis van de onder- en bovenkaak, werd een gemengde (anaerobe - 75 procent en aërobe - 25 procent) microflora gevonden, die werd geprovoceerd door stafylokokken, streptokokken, gramnegatieve en gram-positieve staven, bederfelijke microben.
Symptomen van periostitis
Het verloop van de ziekte hangt af van de locatie en vorm van ontsteking, de immuniteit van het lichaam van de patiënt zelf.
Serous acute periostitis wordt voornamelijk gekenmerkt door lokale manifestaties:
- zwelling van zacht weefsel;
- hyperemie van het slijmvlies in het gebied van de overgangsvouw;
- regionale lymfadenitis;
- Er is meestal een tand met parodontitis of pulpitis in de mond.
Purulente acute periostitis treedt op als gevolg van de onafhankelijke pathologie van het onafhankelijke verloop van de ziekte of in het proces van het optreden van osteomyelitis van de kaak zelf. deze de vorm van de ziekte gaat samen met de processen van het lichaam, zoals: subfebrile aandoening, zwakte, hoofdpijn, rillingen, verlies van eetlust en slaap.Patiënten wijzen op een scherpe pijn in de kaak, rollen in de slaap, oor, nek en oogkas, pijn bij het openen van de mond, bewegingsbeperking van de kaak zelf, de pathologische mobiliteit van een zieke tand.
Bij onderzoek onthult de arts een zwelling van de wang zelf, een zichtbare verandering in de gelaatstrekken als gevolg van zwelling van de weke delen in het periomaxillaire kopgebied. Wallen in het purulente verloop van de ziekte hebben een kenmerkend gebied:
- tijdens laesies van de bovenste snijtanden van de kaak, wordt een zwelling in de bovenlip gevormd;
- met de nederlaag van de premolaren en de bovenste hoektanden - de jukbeenderen, buccale, infraorbitale delen van het gezicht;
- bovenste kiezen - kauw-parotid regio;
- Bij een ziekte van de onderkaak wordt zwelling op de onderlip en kin getraceerd.
Met periostitis van de onderkaak worden veranderingen aan de binnenkant van de mondholte gevonden, zoals hyperemie van het slijmvlies, de aanwezigheid van een pijnlijk dicht uitgedrukte infiltraat of een rolvormige vorm van zwelling met het gebied van fluctuatie - subperiostaal abces. In de geavanceerde vorm van de ontwikkeling van de ziekte exsudaat stroomt onder het slijmvlies van het tandvlees zelf, het vormen van een subgingivaal (submukeus) abces, waaruit de pus zelf geleidelijk door het fistelgat in de mondholte kan worden vrijgegeven, terwijl een imaginair tijdelijk reliëf wordt gebracht.
Chronische ziekte passeert met intermitterende pijn in de plaats van de oorzakelijke tand, verdikking van de kaak zelf, een lichte maar zichtbare verandering in gelaatstrekken, vergrote lymfeklieren in het onderkaakgebied, hyperemie en wallen met een cyanotische tint van het slijmvlies uit de mondholte.
Diagnose van de ziekte
Na onderzoek bij de tandarts worden de kenmerkende symptomen van de ziekte (infiltratie, hyperemie, fluctuatie, enz.) Gedetecteerd. Met een odontogene infectie in de mond er is een zwaar beschadigd coronaal gebied van de tand, die diende als bron van de infectie zelf, met wortelkanalen en carieuze holte, gevuld met etterende formaties als gevolg van de afbraak van zachte weefsels. Met de percussie van de tand zelf is er een sterke pijnreactie bij de patiënt.
Bij het onderzoeken van een röntgenfoto bij een patiënt met acute periostitis, is er geen verandering in het botweefsel, echter granulatie of granulomateuze parodontitis, geïmpacteerde tanden en odontogene cysten worden gevonden. Met het chronische beloop van periostitis van de onderkaak wordt nieuw gevormd jong botweefsel radiologisch gedetecteerd.
Purulente acute periostitis van de kaak moet worden onderscheiden van acute parodontitis, osteomyelitis, sialoadenitis, abces, periomaxillaire phlegmon, lymfadenitis, sinusitis, enz.
Behandeling van de ziekte
In het stadium van geavanceerde ontsteking, complexe behandeling van parodontitis of pulpitis, fysiotherapie van UHF, mondspoeling met desinfecterende oplossingen wordt toegepast. Zoals de praktijk laat zien, conservatieve maatregelen zijn in veel gevallen voldoende voor lokalisatie en overwinning op infiltratie.
Purulente acute periostitis van de kaak vereist alleen chirurgische behandeling - het openen van een submucosaal of subperiostaal abces. Periostotomiya uitgevoerd onder geleiding of infiltratie-anesthesie door een incisie in de mondholte. Om de afvoer van purulente accumulatie te verzekeren, wordt de wond afgetapt met een rubberen of gaasafstapper. Na de operatie worden antiseptische spoelingen getoond, een spaarzaam dieet, antibiotica, hyposensibilisatie, ontgifting, symptomatische therapie.
Wat betreft de oorzakelijk tand in de acute vorm van periostitis van de kaak, dan:
- permanent vernietigd en melktanden moeten worden verwijderd;
- tanden die functionele waarde behouden, moeten worden behandeld.
Voor de behandeling van ontstekingsprocessen wordt fysiotherapie voorgeschreven: fluctuatie, UHF, echografie, lydase-elektroforese, lasertherapie. Herstel van de patiënt vindt plaats in ongeveer een week.
Behandeling van de chronische vorm van periostitis van de kaak omvat fysiotherapie en medicamenteuze therapie, en het verwijderen van de tand zelf.
Preventie en prognose van de behandeling van de ziekte
Als u tekenen van periostitis van de kaak ontdekt, moet u onmiddellijk een tandarts raadplegen. anderszins mogelijke vorming van ernstige gevolgen en complicaties (osteomyelitis, sepsis, phlegmon van de nek), die een bedreiging vormen voor je leven. Het is gemakkelijker om sereuze acute periostitis van de onderkaak te behandelen. Purententype van periostitis vereist chirurgische interventie met daaropvolgende postoperatieve behandeling.
Preventie van kaak periostitis bestaat, zoals hierboven vermeld, in een tijdige behandeling van pulpitis, cariës, parodontitis (odontogene foci), professionele mondhygiëne, sanitaire voorzieningen van etterende chronische brandpunten, regelmatig tandheelkundig onderzoek ten minste eenmaal per zes maanden.
Bezig met laden ...