Vaak zijn er verschillende soorten verwondingen - het is subluxatie of dislocatie, minder vaak, natuurlijk, een fractuur van de kaak. Het ding is dat een persoon dergelijke verwondingen heel gemakkelijk kan krijgen, bijvoorbeeld bij het kauwen van voedsel of geeuwen. Er is nog een andere reden - dit is een toename van het aantal patiënten voor artritis en ziekten die problemen met de gewrichten zelf veroorzaken. Een dergelijke ontwrichting is beter om onmiddellijk na zijn vorming te behandelen, omdat het mogelijk is om complicaties en de installatie van banden gedurende lange tijd te voorkomen.
De inhoud
De structuur van de onderkaak, subluxatie en dislocatie
Een van de belangrijkste kenmerken van onze evolutie is de ontwikkeling van het temporomandibulair gewricht (diarthrosis). Vanwege deze evolutionaire stap werd de onderkaak mobiel en tot op de dag van vandaag is het een onderdeel van de schedel, in staat om bewegingen uit te voeren.
Gebaseerd op deze ontwrichting van de bovenkaak - dit concept is verkeerd, omdat het onbeweeglijk is en er alleen een breuk mee kan optreden.
Het mandibulaire tijdelijke gewricht is verantwoordelijk voor het einde van het mandibulaire bot zelf. Het bevindt zich in de verdiepte fossa van het articulaire-temporale bot. Daarom zijn de mandibulaire en temporele botten verbonden en mobiel.
Met behulp van zo'n schedelstructuur kunnen we niet alleen kauwen, maar ook communiceren, terwijl de onderkaak rustig naar links, rechts, onder en boven wordt verschoven.
Ontwrichting van de onderkaak treedt op wanneer de gewrichtskop om verschillende redenen uit de putten van het gewricht glijdt. Als een dislocatie zich constant voordoet, kan een persoon door ziekte vaak dergelijke trauma's krijgen. Dit suggereert dat hij ligamenten of kleine fossa van het gewricht heeft verzwakt.
Subluxatie van kaakdislocatie is daarin anders hoofd beweegt gedeeltelijkterwijl je in de fossa van het slaapbeen blijft. De patiënt kan het ook naar de plaats terugbrengen.
Oorzaken van mandibulaire dislocatie
Om de onderkaak te verschuiven, is het noodzakelijk dat deze wordt beïnvloed door een dergelijke kracht die de sterkte van de ligamenten zelf, die deze in de zak houden, kan overschrijden. De kracht van de gewrichten bij mensen is anders.
Er zijn mensen die met een krachtige klap in de regio van de onderkaak geen schade aanrichten en er zal alleen een blauwe plek of blauwe plek zijn, maar er zijn ook mensen met wie een sterke klap voldoende is voor ontwrichting. Dit komt door het feit dat ligamenten losgemaakt en er is niet voldoende aantrekkingkracht van de botten zelf.
Dit probleem wordt veroorzaakt door reuma, artritis, jicht, osteomyelitis of ziekten die gewrichtsmisvorming veroorzaken.
De oorzaak van subluxatie kan ook krampachtige ziektes zijn: convulsiesyndroom, overgedragen encefalitis, epilepsie.
De belangrijkste oorzaken van dislocatie:
- kaakblessure;
- de opening van de mondholte overmaat tijdens het bijten van voedsel, schreeuwen, overgeven, geeuwen;
- gewoonte van het steken van noten met je tanden of het openen van glazen flessen;
- aangeboren kenmerk van de gewrichtsfossa - het is oppervlakkig, zodat het hoofd er gemakkelijk uit tevoorschijn komt (volgens statistieken is de fossa kleiner in vrouwen dan in het mannelijk geslacht, daarom gebeurt er vaak een dergelijke verschuiving).
Classificatie van verplaatsing bij dislocatie van de onderkaak
Dislocatie en subluxatie van de kaak kunnen worden onderverdeeld in typen, afhankelijk van de factoren die ze kenmerken.
Afhankelijk van de plaatsing van de kop van het gewricht, vindt dislocatie van de mandibula plaats:
- voorkant - de kop van het scharnier bevindt zich direct voor de uitsparing;
- achter - de kop van het gewricht bevindt zich direct achter de voegzak;
- kant - het hoofd ging naar de zijkant van de fossa.
Anterior dislocatie komt veel vaker voor dan lateraal en posterior, en er zijn meer manieren om het te behandelen.
Dislocatie en subluxatie zijn ook:
- unilateraal - articulaire verplaatsing gebeurde precies in de linker- of rechterzijde van het slaapbeen en de kaak zelf;
- bilateraal - verschoven beide de rechter en linker gewrichten van het kaakbot.
Elk van deze soorten heeft symptomen van hetzelfde plan, maar in het eerste geval zal de patiënt ze aan de ene kant van de kaak zelf voelen, en in het tweede geval - vanaf twee. Eenzijdige dislocatie is vrij zeldzaam bilateraal.
De factor heeft ook invloed op de behandeling van dislocatie - traumatisch of gebruikelijk. Als de patiënt zijn kaak de eerste keer of al deze verwondingen in zijn leven verstuikte, had hij er meerdere, dan is dit in veel gevallen de eerste soort verplaatsing.
Als het de hele tijd gebeurt, is het al een bekende of chronische vorm van kaakverplaatsing.
Ook ontwricht op eenvoudig en complex. Met een lichte dislocatie gebeurt alleen verplaatsing van het gewricht zelf, en in aanvulling op het complex en de opening van spieren, gewrichtsbanden en bindweefsels.
Manifestaties van dislocatie en subluxatie
Ondanks het feit dat elk type vertekening zijn eigen kenmerken heeft, zijn er tekens die geschikt zijn voor alle typen, namelijk: pijn bij het proberen om de onderkaak te bewegen, het is onmogelijk om de kaak in alle vier de richtingen te bewegen, verhoogde speekselvloed. Dit komt door het feit dat het erg pijnlijk en moeilijk is om speeksel op tijd in te slikken.
Naast veel voorkomende manifestaties heeft bilaterale anterieure dislocatie de volgende kenmerken:
- de mond is constant wijd open, omdat het sluiten van de onder- en bovenkaak onmogelijk is;
- het gebied van de schedel onder de oren doet pijn en zwelt op;
- onuitgesproken spraak.
Bij anterieure unilaterale dislocatie wordt hetzelfde beeld waargenomen, met slechts één deel van de schedel. Er is één verschil - je kunt je mond een beetje bedekken. Maar dergelijke verplaatsingen zijn vrij zeldzaam.
Tekenen van bilaterale posterieure dislocatie:
- pijn en zwelling in het gebied van de schedel onder de oren, maar de zwelling kan later optreden;
- sluit je mond en je kunt hem niet openen;
- de onderste rij tanden in de richting van de keel wordt teruggeschoven;
- zodra de patiënt een horizontale positie van het lichaam aanneemt, begint hij te stikken;
- onbegrijpelijke spraak.
Symptomen van laterale dislocatie:
- de verplaatsing van de kaak aan de linker- of rechterkant, wat erg opvalt als het wordt bekeken;
- zwelling en pijn in het gebied waar het gewricht verkeerd is geplaatst;
- spraak onduidelijk.
Subluxatie lijkt qua symptomen sterk op dislocatie. ook er doen zich pijnlijke gevoelens voor, maar niet zo uitgesproken, het staat je toe om de onderkaak te bewegen, maar een beetje. Het zal opvallend en hoorbaar klikken zijn tijdens het verplaatsen in het gebied van de verplaatsing zelf.
Voor alle soorten subluxatie is de mondholte altijd gesloten, behalve de bilaterale voorzijde. Zodra de patiënt het probleem zelf niet kan oplossen, kan er een verhoogde speekselafscheiding optreden.
Methoden voor fixatie van de onderkaak
Hippocratische manier
Ontwrichting van de onderkaak van welk type dan ook vereist een diagnose, hetgeen kan alleen een dokter en röntgenfoto's geven het bedoelde letselgebied.
Behandeling van dislocatie van de onderkaak houdt in dat het op zijn plaats wordt geplaatst. De orthodontist of traumatoloog moet de ontwrichting van de kaak bezitten terwijl hij vaardigheden bezit. Bij het resetten van de offset kan vereisen een sterke lokale anesthesie of algemene anesthesie, omdat deze procedure zeer pijnlijk is.
Ten eerste, vóór de procedure, de dokter moet zijn duimen omwikkelen op de handen met stoffen servetten, een handdoek of een laag dik gaas. De patiënt moet op de stoel zitten en de dokter staat voor hem.
De arts heeft grote, gerolde vingers op het oppervlak van kiezen, de andere vingers zijn nodig, zodat hij stevig de kaak van onderen vastpakt.Eerst drukt hij zachtjes op het kaakbot met al zijn duimen, en de rest, in de opwaartse richting op de kin, dankzij dit ontspannen de kauwspieren.
Vervolgens schuift de arts de kaak eerst terug en dan onmiddellijk omhoog. Het hoofd van het gewricht, als gevolg van dergelijke bewegingen, rustig moet worden geïnstalleerd in de gewrichtsuitsparing, tegelijkertijd zal een karakteristieke klik te horen zijn en zal de kaak onmiddellijk reflexief sluiten.
De dokter, het belangrijkste, is om tijd te hebben om de vingers van de tanden te verwijderen en ze naar de binnenkant van de wangen te verplaatsen. Maar de behandeling eindigt hier niet. Een week lang wordt een ziek verband op de kin van de patiënt gelegd. Bovendien ongeveer een halve maan voor hem open de mond niet wijd en eet vast voedsel, terwijl het noodzakelijk is om de belasting van de kaak zelf te beperken en verschillende verwondingen te voorkomen.
Blekhman-Gershuni-methode
Behandeling van mandibulaire dislocatie met deze methode wordt op twee manieren uitgevoerd: de eerste in de mondholte, de tweede van de externe regio. Bij de eerste tast de dokter de coronaire processen van de kaak af met zijn vingers, die worden verplaatst. Vervolgens duwt hij ze gelijktijdig naar beneden en naar achteren. Hierna keert het gewricht terug naar zijn normale positie.
De externe weg veroorzaakt minder ongemak. De arts vindt dezelfde coronaire processen uit de externe regio met de vingers, in de buurt van de bogen van de jukbeenderen en botten. De richting van zijn vingers op de processen is hetzelfde - naar beneden en naar achteren. De kop van het gewricht zit op zijn plaats. Het grote voordeel van deze methode is dat het erg snel en eenvoudig is.
Reductie vindt plaats in een paar seconden. Voor hem zelfs een voorbijganger kan gemakkelijk leren zonder een goede opleiding. Dit is handig in gevallen waarin er een persoon in de familie is die periodiek soortgelijke soorten verstuikingen heeft. Dan kan de noodzakelijke eerste hulp thuis worden uitgevoerd.
De weg van Popescu
Behandeling met deze methode wordt vaak gebruikt in gevallen van anterieure maxillaire dislocatie, wanneer andere methoden niet effectief zijn of helemaal niet gecontra-indiceerd zijn. Met deze methode is het noodzakelijk om de anesthesie gedeeltelijk of volledig in te stellen, afhankelijk van de verwonding zelf.
De patiënt wordt horizontaal op zijn rug gelegd. Tussen de kiezen van de onder- en bovenkaken, fixeert de arts de rollen van een verband met een diameter van minstens anderhalve centimeter. Dan duwt hij de kin omhoog en naar achteren. Het gewricht moet op zijn plaats vallen.
Er zijn gevallen waarin deze methode ook niet kan helpen. In dergelijke gevallen is chirurgische interventie geïndiceerd. Na hem Fysiotherapeut wordt door de arts aangesteld en draag afneembare speciale apparaten.
Prothetische mandibulaire behandeling
Dit type behandeling wordt voorgeschreven in gevallen waarin de kans bestaat dat de compensatie opnieuw optreedt. Bijvoorbeeld in het geval van gebruikelijke subluxatie of dislocatie. Dergelijke orthodontische constructies worden banden genoemd, ze zijn zowel verwijderbaar als niet-verwijderbaar en zijn bevestigd aan de tanden.
Verwijderbare banden zijn meer gebruikelijk geworden, ze hebben de volgende variëteiten: de Yadrovaya, Petrosov, Pomerantsev-Urbanskaya en andere apparaten. De belangrijkste functie van de apparaten is om te voorkomen dat de mond op grote schaal wordt geopend.
In veel gevallen gaat de behandeling van dislocatie goed, alleen op zeldzame momenten zijn er kleine problemen in de mobiliteit van het gewricht zelf.
Bezig met laden ...