Leukoplakia oraal

Moderne tandheelkunde wordt geconfronteerd met talloze verschillende ziekten. Bepaalde soorten, zoals leukoplakie van de mondholte, met een schaars klinisch beeld, kunnen leiden tot ernstige complicaties.

Wat is het

Leukoplakie is een ziekte die alle slijmvliezen kan aantasten (epitheel van de endeldarm, blaas, cervix, enz.), Maar de betrokkenheid van de orale mucosa komt het meest voor. Typische lokalisatie - het oppervlak van de tong, slijmwangetjes en mondhoeken. Hyperkeratose (verhoogde keratinisatie) ontwikkelt zich in het epitheel, wat zich uit in witte bloesems en pijn als het wordt aangeraakt of in contact komt met voedsel. In de risicogroep van middelbare leeftijd en ouderen. Bij mannen komt de ziekte 2,5 keer vaker voor dan bij vrouwen.

Leukoplakie vormt zich op het slijmvlies van de lippen, de hoek van de mond, de tong of daaronder, evenals de binnenkant van de wangen.

etiologie

Leukoplakie is geen onafhankelijke pathologie. Het komt voor als een pathologische aandoening in vergelijking met andere aandoeningen. Startfactor kan zijn:

1. Roken. Constante chemische en thermische effecten van tabaksrook op het slijmvlies leiden tot een overtreding van de regulatie van de reproductie van epitheelcellen en uitscheiding van slijm, wat uiteindelijk hyperkeratose veroorzaakt.
2. Systematische consumptie van koud, warm en gekruid voedsel. Irriterende stoffen (peper, kruiden), evenals een ontoereikende voedseltemperatuur veroorzaken irritatie van het slijmvlies.
3. Verwondingen aan de mondholte. Verkeerd gekozen kunstgebit, bijtwonden, het gebruik van vaste producten leiden tot meerdere scheuren en snijwonden. Bij blootstelling aan dezelfde delen van de mond ontwikkelt zich herhaaldelijk de ziekte.
4. Alcohol drinken. Hoogwaardige alcohol (van 25%) beschadigt niet alleen het slijmvlies, maar creëert ook een gunstige omgeving voor de groei van bacteriën. Tegen de achtergrond van chronische ontsteking begint het epitheel te keratiniseren.
5. Galvanische stromingen. Tandheelkundige kronen, die zijn gemaakt van metalen materialen, vereisen constante blootstelling aan stroming. Speeksel helpt ze overal in de mondholte te houden, wat de regeneratie van het epitheel veroorzaakt.
6. Ongunstige omgevingsfactoren. Schadelijke productie en slechte omgevingscondities met een hoog gehalte aan chemicaliën in de lucht, zware metaalzouten en stofdeeltjes hebben een negatief effect op de activiteit van epitheelcellen.
7. Chronische ziekten van het maagdarmkanaal. Pathologieën zoals gastritis, gastroduodenitis, maagzweer en ulcus duodeni, verminderen de natuurlijke afweermechanismen en de weerstand van het mondslijmvlies voor schadelijke factoren.
8. Genetische aanleg. Het is wetenschappelijk bewezen dat de ziekte vaker voorkomt bij personen van wie de ouders ziek zijn.

Leukoplakie is een precancereuze ziekte, daarom is het bij de geringste verdenking noodzakelijk om een ​​arts te raadplegen

Naast de belangrijkste redenen zijn er factoren die leiden tot een verzwakking van de beschermende en barrière mechanismen.Deze omvatten: bloedarmoede, verschillende vitaminetekorten, diabetes mellitus, hormonale storing (vooral in de menopauze), infectie met humaan papillomavirus, HIV-infectie, langdurig verblijf in zonnebanken.

symptomen

In de vroege stadia van de ziekte manifesteert zich praktisch niet. Geleidelijk gevormde brandpunten van witte of grijze tinten, waarvan de diameter slechts enkele millimeters is. Het oppervlak van de formaties is hard en ruw. Rond de gebieden die betrokken zijn bij de pathologie, is het slijmvlies coenotisch, de bloedvaten zijn volbloed. Identificeer de ziekte is alleen mogelijk met een willekeurige inspectie.

Plakjes bevinden zich aan de binnenkant van de wangen, het gehemelte, de tong, de vloer van de mond en het tandvlees. Lokalisatie van het tandvlees veroorzaakt ongemak en lichte pijn bij het tandenpoetsen en het eten van voedsel.

Patiënten zoeken hulp wanneer de laesies significant in grootte worden (tot 2-4 cm) en leiden tot een verandering in de gebruikelijke manier van leven: smaakvervalsing, problemen met het kauwen van voedsel, chronische pijn tijdens infectie, enz.

Video: orale leukoplakie

Types en vormen van de ziekte

Er zijn verschillende opties voor de cursus, die elk specifieke symptomen, kenmerken van behandeling en prognose hebben.

flat

Deze optie is de meest voorkomende. In 90% van de gevallen wordt de pathologie gedetecteerd tijdens preventieve onderzoeken of tijdens een bezoek aan de tandarts voor andere ziekten. Er zijn lange tijd geen klinische manifestaties. Na een paar maanden is er een gevoel van verbranding, druk en terugtrekking.

Met de nederlaag van de tong, als gevolg van de degeneratie van het epitheel van de smaakpapillen, gaat de smaakgevoeligheid verloren.

Vlakleukoplakie is een droog, ruw oppervlak dat niet kan worden verwijderd.

Foci van leukoplakie kan elke vorm en afmeting hebben (er zijn gevallen waarbij het gehele slijmvlies dyskeratose heeft ondergaan). Het slijmvlies van de wangen heeft meestal invloed op het gebied rond de uitscheidingskanalen van de speekselklieren. Lokalisatie op de tong, het gehemelte of de vloer van de mond veroorzaakt het verschijnen van witte strepen met gebieden met een donkerdere kleur. Bij 50% van de patiënten komen de formaties 1-3 mm boven het oppervlak uit. Gekenmerkt door het voorkomen van plaque, die niet wordt geschraapt met een spatel.

Kleurplaten: wit, grijs of melkachtig. Infectie treedt meestal niet op, omdat de activiteit van immuunbarrières niet wordt aangetast.

verrucose

Dit type is het volgende, na een eenvoudig formulier. Met verdere voortzetting van de effecten van provocerende factoren (roken, alcoholgebruik en pittig eten), neemt de afwijking gestaag toe. Hyperkeratose wordt meer uitgesproken. De bovenste lagen van het epitheel zijn verdicht en significant verhoogd (3-5 mm). Als ze voelen, zijn ze compact, stevig en enigszins mobiel. De pijn is niet typisch.

Een variant van leukoplakie van verrucosa, ontstaan ​​op het onderste deel van de tong

De kleur verandert geleidelijk in geelachtige tinten. Typische klachten: ernstige verbranding bij blootstelling aan water en voedsel, gevoel van strakheid en ruwheid, ongemak in de mond.

Een kenmerkend kenmerk is de frequente wedergeboorte naar oncopathologie.

erosieve

Eenvoudige en verrukozny opties in 25-30% van de gevallen, in de afwezigheid van behandeling, gaan in deze vorm. Op de pathologische formaties lijken meerdere scheuren en zweren, waardoor een scherpe pijn. De grootte van open wonden neemt geleidelijk toe en bereikt aanzienlijke maten. Eten, spreken, bewegingen in de onderkaak worden bijna onmogelijk.

Bovendien kunnen infecties en het optreden van ontstekingsprocessen in de mondholte (gingivitis, stomatitis, enz.) Optreden.

Leukoplakia tappainer

Deze vorm vervolgt meestal roken misbruikers. Het is bewezen dat het gebruik van 10 sigaretten per dag het risico verhoogt om Tuppeiner leukoplakia 50 keer te ontwikkelen.Foci zijn gelokaliseerd op het zachte en harde gehemelte, uiterst zelden - op het tandvlees.

De behandeling voor Tuppeiner leukoplakie is een volledige stopzetting van het roken.

De slijmvliezen worden grijs of blauwachtig van kleur, worden gevouwen. Door obstructie van de kanalen van de speekselklieren, accumuleert het geheim in de weefsels, wat leidt tot stagnatie en infectie. Klinisch wordt dit gemanifesteerd door het verschijnen van meerdere rood-burgundy knobbeltjes en frequente infectieuze en inflammatoire ziekten van de mondholte.

Na het stoppen van blootstelling aan tabaksrook kunnen de laesies achteruitgaan en volledig verdwijnen.

gestoffeerd

Dit type is een goedaardige tumor van het mondslijmvlies. De aangetaste gebieden zijn zeer schilferig, gekenmerkt door het wegvallen van hele stukjes gekeratiniseerd epitheel. Meerdere scheuren en zweren ontstaan ​​op de laesies, wat kan leiden tot bloeden. De tumor kan aanzienlijke maten bereiken - tot 4-5 cm in diameter en tot 1 cm hoog.

Milde leukoplakie is een goedaardig neoplasma.

De vermeende oorzaak is chronische stress, depressie en sterke schommelingen in hormonale niveaus (bijvoorbeeld na stopzetting van de behandeling met glucocorticosteroïden).

diagnostiek

De studie van het probleem begint met een visueel onderzoek van de pathologische focus door een tandarts. Bovendien wordt een voorgeschiedenis van de ziekte verzameld en worden de risicofactoren voor de ontwikkeling van pathologie (blootstelling aan tabaksrook, schadelijke productie, kaakchirurgie, enz.) Vastgesteld. Na een voorlopige diagnose wordt een plan voor aanvullende instrumentele en laboratoriumonderzoeksmethoden benoemd:

1. Biopsie - verzameling van weefsel voor verder onderzoek. De procedure wordt uitgevoerd onder lokale anesthesie (applicatie of injectie).
2. Histologisch onderzoek - de studie van het materiaal verkregen onder een microscoop. Maakt differentiële diagnose mogelijk met andere (inclusief oncologische) ziekten.
3. Een uitstrijkje maken op oncocytologie. Schraapt de oppervlaktelagen van het slijmvlies. Verder worden actief prolifererende cellen gedetecteerd.
4. Schiller's test. Het slijmvlies is gekleurd met de oplossing van Lugol (jodiumoplossing in water). Plaatsen die aan leukoplakie zijn blootgesteld, zijn niet gekleurd.
5. Algemene bloedtest. Verhoogde ESR zal de mogelijkheid van de aanwezigheid van kwaadaardige neoplasma's aangeven.

Een algemene urinalyse, biochemisch bloedonderzoek en thoraxradiografie worden ook uitgevoerd om bijkomende ziekten uit te sluiten, om te zoeken naar mogelijke metastasen (voor vermoedelijke kanker).

Daarnaast worden consultaties van medisch specialisten getoond: oncoloog (met het oog op vroege detectie van kanker of maligniteit van de leukoplakie focus), een dermatoloog (zoeken naar andere leukoplakie-locaties), een therapeut (detectie van somatische en infectieziekten).

Differentiële diagnose

Tijdens het diagnoseproces wordt een differentiaaldiagnose uitgevoerd, omdat de afwijking soortgelijke klinische manifestaties vertoont met ziekten zoals:

• Lichen planus - chronische dermatose met meervoudige vorming van papels, keratinisatie van het epitheel;
• Hyperplastische candidiasis - een infectieuze ontstekingsziekte van de mondholte veroorzaakt door schimmels van het geslacht Candida;
• Secundaire syfilis is een infectieuze geslachtsziekte veroorzaakt door een bleke treponema met het uiterlijk van een uitslag gekenmerkt door meerdere polymorfismen en schade aan het lymfestelsel;
• Bowen-ziekte is een neoplasma van de binnenste lagen van de slijmvliezen en de huid met een hoge waarschijnlijkheid van maligniteit.

behandeling

Zelfmedicatie voor leukoplakie is onaanvaardbaar. Een dringende noodzaak om een ​​arts te raadplegen als tekenen van ziekte worden ontdekt. Alleen een specialist kan de aanwezigheid van kwaadaardige en sociaal gevaarlijke ziekten diagnosticeren, uitsluiten of bevestigen.

Therapie is gericht op het elimineren van alle traumatische factoren, het reinigen van de mondholte, het voorschrijven van vitamine-complexen, dieet en, indien nodig, chirurgische correctiemethoden.

Standaard methoden

De eerste fase is de eliminatie van risicofactoren (bij roken - stoppen met roken, in aanwezigheid van beroepsrisico's - van baan wisselen, enz.). Indien nodig, correctie van kunstgebitten, behandeling van cariës-aangetaste tanden wordt uitgevoerd.

Het is uiterst belangrijk om het dieet te normaliseren. Op het moment van de behandeling zijn pittig, zout, vet en gefrituurd voedsel uitgesloten. Het wordt aanbevolen om meer groenten en fruit te gebruiken.

De volgende medicijnen worden voorgeschreven in de ambulante polikliniekeenheid:

1. Middelen om de normale functionele activiteit van het epitheel van de mondholte te herstellen. Tocoferol-acetaat 30% wordt gebruikt. Toepassingen worden tot 3-4 keer per dag op de getroffen gebieden toegepast. Duur - 15-20 minuten.
2. Antiseptica. Gebruikt om infectieuze complicaties te voorkomen. Chloorhexidine 0,05% verwerkt het volledige slijmvlies in de ochtend en de avond, evenals na elke maaltijd.
3. Pijnstillers (met ernstig pijnsyndroom). Lidocaine 1% heeft zichzelf goed bewezen. Toegepast in de vorm van toepassingen op het slijmvlies. In geval van intolerantie worden toepassingen met 0,5% procaïne getoond. Geneesmiddelen worden toegepast vóór het eten en volgens indicaties.

Het gebruik van geneesmiddelen die een irriterend effect hebben (bijvoorbeeld 70% ethanol) is strikt gecontra-indiceerd, omdat het risico op maligne celtransformatie hoog is.

In het ziekenhuis

De behandelingstactiek in het ziekenhuis varieert aanzienlijk. In de aanwezigheid van ulceratieve of erosieve manifestaties, wordt behandeling van foci met proteolytische enzymen gebruikt, en corticosteroïde zalven (Lorinden, Prednisolone zalf) worden toegepast.

Lorinden-zalf moet 2-3 keer per dag op de ulcera worden aangebracht.

Als er binnen 1-2 weken geen neiging bestaat tot zelfgenezing van de aangetaste gebieden, worden chirurgische correctiemethoden gebruikt - cryodestruction en cryochirurgie, evenals excisie met een scalpel in gezond weefsel. Koude behandeling wordt uitgevoerd met behulp van een semi-vloeistofstroom van stikstof gedurende 10 seconden. Hierna worden de oppervlakken necrotisch en vallen af ​​en vormt zich een gezonde epitheliale laag.

Met een hoog risico op maligniteit of de aanwezigheid van atypische cellen, wordt de formatie weggesneden met een gezonde weefselinname van 5-10 mm, waarna een kuur met chemotherapie kan worden voorgeschreven.

Thuis

Traditionele geneeskunde, ondanks het verbod door artsen, is zeer populair. De meest gebruikelijke methoden zijn:

1. Infusies van kruiden adaptogenov. Ginseng, oregano, medicinale veronica, kamille, hooglander hebben niet alleen een ontstekingsremmend en antiseptisch effect, maar verhogen ook de weerstand van het lichaam tegen de gevolgen van schadelijke factoren.
2. Noottinten. Het gebruik van walnoten en zwarte noten heeft een antimicrobieel effect en stimuleert de groei van gezond epitheel.
3. Spoel de mond af met een afkooksel van calendula, eucalyptus, sint-janskruid. U kunt afwisselend spoelen met een oplossing van gewoon soda en afkooksel. Tot 5-6 keer per dag.
4. Smering van foci verslaat olijven van olijven en duindoorn. Dergelijke procedures verzachten de oppervlaktelaag van het slijmvlies en voorkomen de vorming van scheuren.

Complicaties en prognose

De ziekte kan veel complicaties veroorzaken. Onder hen zijn:

1. Maligniteit. Het uiterlijk van een kwaadaardige tumor is kenmerkend voor erotische en erosieve vormen. Kanker heeft de neiging snel te groeien en metastasen in andere organen te ontwikkelen.
2. De ontwikkeling van onomkeerbare anatomische en functionele veranderingen. De nederlaag van de tong kan de smaakgevoeligheid voor altijd wegnemen. Lokalisatie op de binnenoppervlakken van de wangen verstoort de activiteit van de speekselklieren en ontwikkelt hypo-speekselvloed.
3. Verminderde lokale immuniteit. Langdurige progressie van leukoplakie leidt tot een afname van de productie van lysozyme en andere antimicrobiële componenten, en ulceratie verhoogt het risico op infectie.
4. Bloeden. De significante grootte van de plaques kan bijdragen aan de schending van de integriteit van grote bloedvaten en het optreden van bloedingen en bloeding.

De frequentie van complicaties hangt af van de tijdigheid van de behandeling voor de arts en de geschiktheid van de voorgeschreven therapie. In de vroege stadia is het in de regel mogelijk om alle schadelijke effecten te voorkomen.

Als u een dergelijke ernstige ziekte zoals Leukoplakia ontdekt, moet u onmiddellijk een arts raadplegen

De prognose is alleen gunstig bij vlakke leukoplakie in de beginfase. In andere vormen is het risico van recidief en overgang naar oncopathologie extreem hoog.

Alle patiënten moeten worden geobserveerd:

• 2 keer per jaar - vlakke leukoplakie;
• 5 keer per jaar - andere vormen.

Ziektepreventie

Om de ontwikkeling van leukoplakie en terugval te voorkomen, moeten patiënten de volgende aanbevelingen volgen:

1. Weigering van slechte gewoonten (gebruik van tabak, drugs en alcohol).
2. De externe omgeving wijzigen. Het wordt aanbevolen om te verblijven in een milieuvriendelijke omgeving (naaldbossen, parken buiten de stad). In aanwezigheid van schadelijke productiefactoren moet de werkplek veranderen.
3. Naleving van het "spaarzame" dieet en de afwijzing van vervelende producten. Het is noodzakelijk om meer zuivel- en plantaardige stoffen te gebruiken.
4. Regelmatige preventieve bezoeken aan de tandarts en tijdige behandeling van laesies van tanden en tandvlees.
5. Dagelijkse tandenpoetsen (2 keer per dag) en spoelen van de mond met gewoon water na elke maaltijd.

Aldus is leukoplakie, ondanks de schaarste aan klinische manifestaties, een ernstige ziekte die niet alleen de gebruikelijke manier van leven significant kan beperken, maar ook kan transformeren in een kwaadaardige tumor. Bij de eerste symptomen van de ziekte moet u dringend een arts raadplegen om uzelf tegen mogelijke complicaties te beschermen en uw leven te redden.

Gerelateerde berichten:

Hoe een tongverbranding te behandelen

Lichen planus in de mond

Orale candidiasis: behandeling, symptomen, foto