Cariës wordt beschouwd als een tandheelkundige ziekte, waarbij harde tandweefsels worden aangetast, en glazuur en dentine worden vernietigd. De progressie van het carieuze proces leidt tot de penetratie van pathogene bacteriën in de pulp, die verder wordt beladen met pulpitis, parodontitis of fistel op het tandvlees.
Vandaag cariës neemt een leidende positie in bij alle bekende tandheelkundige ziekten. Volgens rapporten beslaat carieuze ziekte ongeveer 90% van de volwassen bevolking.
Bovendien is de incidentie van cariës hoger in economisch ontwikkelde landen, wat verklaard wordt door het totale verbruik van suikerhoudende producten. Sinds het begin van de twintigste eeuw is er een sombere stijgende trend in de incidentie van kindertijdincidentie geweest. Sinds de leeftijd van vijf heeft 70% van de kinderen cariës van verschillende diepten.
De inhoud
Kenmerken van cariësvorming
De vorming van cariës treedt op vanwege het schadelijke effect van schadelijke micro-organismen op het tandglazuur. Voortdurend aanwezig in de mondholte, recyclen ze voedsel blijft in hun tanden steken. Als gevolg van de afbraak van koolhydraatverbindingen worden organische zuren gevormd.
Verhogen van de concentratie van organische zuren die schadelijk zijn voor calciumzouten - ze worden weggespoeld door een agressieve zure omgeving. Systematische erosie van calciumzouten leidt uiteindelijk tot demineralisatie van de tanden.
Tandglazuur is het moeilijkste weefsel in het menselijk lichaam. De chemische samenstelling ervan wordt gedomineerd door mineralen, voornamelijk hydroxyapatieten. Deze minerale verbindingen vertonen hoge zuurgevoeligheiddaarom begint het glazuur te verslechteren bij een pH van 4,5.
Cariës verschijnt zelden vanzelf, zonder duidelijke reden. Meestal fungeert de pathologische toestand van het lichaam als een belangrijke pathogenetische schakel in de ontwikkeling van carieuze ziekten. Verzwakking van algemene en lokale immuunfuncties, ziekten van het spijsverteringsstelsel en onevenwichtige voeding cariës uitlokken.
Moderne geneeskunde heeft ongeveer 400 theorieën over de opkomst van deze tandheelkundige pathologie, maar de meeste van hen richten zich op het feit dat niet-naleving van hygiënevoorschriften leidt tot het verschijnen van plaque op het glazuur, dat de bron van de ziekte is.
Een persoon die niet voldoende aandacht besteedt aan het regelmatig en goed reinigen van tanden, stelt zijn tandglazuur bloot aan het destructieve effect van tandplak. De opbouw neemt toe over de gehele omtrek van de tanden, vooral bij tanden die moeilijk te bereiken zijn voor de borstel en in gebieden waar het moeilijk is om op natuurlijke wijze te worden geëlimineerd.
Zoals je weet, komt voedsel op het moment van kauwen vaak vast te zitten op de zijvlakken van de tanden en in de uitsparingen van de kauworganen. Na verloop van tijd wordt een stevige hechting gevormd met het tandoppervlak.
Begint actief reproductie van bacteriële flora, waarvan het grootste deel streptokokken is. De plaque wordt geleidelijk verdicht door de minerale zouten die zich in de speekselvloeistof bevinden. De vorming van tandplak en minerale zouten wordt tandplak genoemd.
Oorzaken van schade aan cariogene tanden
Tandplak, een habitat voor bacteriën, schept de voorwaarden voor de productie van melkzuur, en dat is op zijn beurt in staat demineraliseer tanden. Demineralisatie is de eerste fase van carieuze ziekte.
Streptokokken-micro-organismen zijn betrokken bij de vorming van complexe suikers, waarvan dextran. Dit polysaccharide wordt geproduceerd uit sucrose, dat in grote hoeveelheden wordt gevonden in licht verteerbare koolhydraten, dus een overschot aan zoet voedsel in het menselijke dieet houdt rechtstreeks verband met de ontwikkeling van cariës.
Hoe actief de cariogene bacteriën zich zullen manifesteren, hangt af van de genetische kenmerken van de persoon. Veel mensen hebben een zwakke weerstand tegen pathogenen van cariës, en mensen met een sterke immuniteit, en bij afwezigheid van chronische pathologieën, vertonen een goede weerstand tegen cariës.
Personen met immunodeficiëntiestanden lopen risico. Bij kinderen die hebben geleden exudatieve diathese en rachitis, cariës wordt twee keer zo vaak gediagnosticeerd. Kwalitatieve en kwantitatieve schending van de samenstelling van speeksel creëert de voorwaarden voor het verminderen van de antibacteriële eigenschappen ervan, die het risico op cariës meerdere keren verhoogt.
Somatische afwijkingen en tekorten aan voedingsstoffen die samengaan met de periode van vorming van tandheelkundige structuren, verzwakken de resistente respons aanzienlijk. Pathologische ziekten van glazuur erfelijkheid, zoals aplasie en hypoplasie, samen met andere extreme factoren verhogen de kans op cariës.
De menselijke habitat speelt een belangrijke rol bij het ontstaan van carieuze ziekten. Dus, leven in industriële gebieden vervuild door industriële emissies, de beschermende functie van het lichaam is uitgeput, problemen met tanden verschijnen.
De verdere gezondheid van de tanden hangt grotendeels af van de conditie van het gebit in de periode van de leg. Als de tanden zich hebben ontwikkeld en losgeraakt zonder zichtbare complicaties, vermindert dit het risico op cariës aanzienlijk.
Vormen van cariës en hun korte beschrijving
Stage carieuze plekken. Krijtvlek wordt gevormd op het oppervlak van de tand en geeft het beschadigde gebied een gelige tint. Dit is de eerste fase van tandbederf, dus het oppervlak is nog steeds glad. Je kunt het moment niet missen, je hebt het nodig dringend contact op met een tandartsaangezien de verdere ontwikkeling van de ziekte tot hogere kosten van medische procedures zal leiden.
Cariës in een vroeg stadium verschillende pijnloze behandeling, u hoeft alleen de vlek te verwijderen. Hierna wordt de procedure van glazuurremineralisatie uitgevoerd. Voor dit doel worden speciale oplossingen op de tandhals aangebracht, bijvoorbeeld calciumgluconaat. Het gebruik van de infiltratie-impregnatiemethode is wijdverbreid.
Oppervlakte cariës. Deze fase wordt gekenmerkt door het verzachten van beschadigd tandglazuur. Het wordt moeiteloos verwijderd door middel van een graafmachine. Patiënten klagen zelden over pijn. De pijn kan optreden door in het carieuze gat van zoet of zuur voedsel te vallen.
Visuele inspectie maakt het mogelijk om defecten in glazuur met afgeronde vormen te detecteren. Wanneer de chronisatie van het proces van de rand van het defect zacht is, met een acuut verloop, hangen de randen naar beneden. Chemische irriterende stoffen en koude voedingsmiddelen veroorzaken ook pijn.
Gemiddelde cariës. In dit stadium wordt penetratie van cariës in de diepe lagen van het glazuur waargenomen. De nederlaag van het tandglazuur-dentine weefsel begint. De laesie van de tand wordt meer uitgesproken. Zieke tand veroorzaakt paroxismale pijn. De tandarts verwijdert het aangetaste deel van de tand, behandelt met antibacteriële oplossingen en zorgt voor een permanente vulling.
Diepe cariës. Er treedt diepe schade aan de dentinelaag op. Het morfofunctionele kenmerk van het dentine en de pulp verklaart hun reactieve en dystrofische veranderingen. Ontsteking of necrose kunnen optreden als de beschadigde gebieden geïrriteerd zijn door een boormachine en medicijnen.
- De baarmoederhals. De naam is te wijten aan het feit dat de vlekken verschijnen op de hals van het tandvlees, naast het tandvlees. Er is een verhoogde gevoeligheid van de tanden.
- Fles.Zulke cariës wordt alleen gevonden op melktanden. Behandel hem met remineralisatietherapie en grondige mondhygiëne.
- Root. Het beïnvloedt de weefsels grenzend aan de tandwortel. Er is pijn en gevoeligheid.
- Fissure. Plaats de locatie in het midden van de tand. Het heeft geen invloed op de cervicale en wortelzone.
Klinische observatie toegestaan om vast te stellen dat de methode en tactiek van cariës behandeling wordt bepaald afhankelijk van de ernst en snelheid van carieuze vernietiging. In dit opzicht is dat zo classificatie van cariësvormen over de ernst van het proces:
- Gecompenseerd. Chronische cariës. Degeneratieve processen zijn traag. In carieuze holtes bekleed met vast gepigmenteerd dentine.
- Subcompensated. Cariës van gemiddelde intensiteit, zonder uitgesproken symptomen.
- Gedecompenseerde. Acuut beloop van cariës. De ziekte ontwikkelt zich snel, veel carieuze holtes verschijnen, die gevuld zijn met zacht dentine. De systemische beschadiging van de kauwelementen is een groot gevaar wanneer bijna alle tanden in het nekgebied worden aangetast.
Methoden voor het diagnosticeren van cariës
-
Visualisatiemethode. De tandarts voert een visuele inspectie uit en benadrukt de carieuze gebieden. - Röntgenmethode. Met behulp van röntgenstralen kunnen verborgen vormen van cariës worden onthuld. Effectief voor het detecteren van carieuze holtes die met het blote oog onzichtbaar zijn. Röntgenstralen worden niet gebruikt om vroege stadia van cariës te diagnosticeren.
- Transilluminatie methode. Het bestaat uit het scannen van de felle lichtstromen van de wortels van de tanden. In helder licht worden carieuze zones gemarkeerd in een donkere kleur. De methode maakt het mogelijk om kleine barsten in het tandglazuur te detecteren.
- Laserdiagnostiek. De laserstraal wordt gereflecteerd vanuit de carieuze holtes, terwijl een piep wordt uitgezonden. Het apparaat stelt u in staat om cariës in de vroege stadia en op de meest ontoegankelijke plaatsen te beschouwen - de wortels in contact met het glazuur.
- Electroodontometrische methode. Het werkingsprincipe is gebaseerd op het vermogen van de pulp om te reageren op zwakke stromingen. Het aangetaste en gezonde tandglazuur reageert anders op het elektrische effect, waardoor de arts elke vorm van cariës zonder fouten kan diagnosticeren.
Behandeling van cariës en de preventie ervan
Diagnose van de ziekte in een vroeg stadium is belangrijk voor een effectieve cariësbehandeling. De tijd die een carieuze vlek nodig heeft om zich tot een diepe holte te ontwikkelen, duurt ongeveer een jaar. Daarom is het zo belangrijk om de tandartspraktijk minstens eenmaal per zes maanden te bezoeken.
Tactiek van de behandeling zal afhangen van de verwaarlozing van cariës. Vóór het begin van medische manipulaties, verwijderen ze tandplak, droog het oppervlak van de tanden en voer de behandeling uit met antisepticabijvoorbeeld chloorhexidine.
Restauratieve toepassing, normalisering van de minerale samenstelling van glazuur, wordt gebruikt in het stadium van vlekken. Kleine gebieden die worden beïnvloed door cariogene bacteriën malen vaak en hermineraliseren vervolgens en bedek met een beschermend mengsel.
De oppervlakkige, medium en diepe vorm van cariës omvat de verwijdering van aangetaste weefsels. Daarna worden de gevormde holten gereinigd en wordt de vulsamenstelling daar ingevoerd. Ernstig vernietigde tand is soms onmogelijk te redden - aan te raden verwijder pulp en zenuw.
Om niet alle onaangename gevolgen van cariës te voelen, volstaat het niet om hoogwaardige, fluoridehoudende pasta of antibacteriële spoeling te gebruiken. Om de ontwikkeling van cariës te voorkomen is vereist een hele reeks activiteiten:
- Beperk de hoeveelheid geconsumeerde koolhydraten, vooral snoep en chocolade, suikerhoudende koolzuurhoudende dranken.
- Neem in uw dieet vast voedsel, vaste groenten en fruit op.
- Poets je tanden en spoel je mond na het eten. Op chloorhexidine gebaseerde oplossingen zijn geschikt voor dagelijks spoelen.
- Volg de regels van de techniek van het reinigen van tandglazuur.
- Gebruik xylitol kauwgom na de maaltijd.
- Voer jaarlijks routinecontrole uit.
- Om de staat van immuniteit te volgen en op tijd om de ziekten die zijn verschenen te behandelen.
Bezig met laden ...